Serçe ve Göçmen Kuş
İhanetin adı göçmen bir kuşa verilmiş, sadakatin adı ise; bir serçeye... Göçmen kuş, bütün bahar ve yaz boyunca küçük köyün üstünde uçmuş serçeyle beraber. Küçük sinekleri, kurtları yemişler. Kış yağmurlarıyla şaha kalkmış, derelerden su içmişler. Masmavi gökyüzünde dans etmişler, çiçek açan ağaçlara konup, papatya tarlalarında gezmişler...
Birbirlerine söz vermiş kuşlar; ayrılmayacağız diye. Ama kış gelmiş... Göçmen kuş adına yakışanı yapmaya kararlıymış... Serçe ise her zamanki gibi sadık ama sevgi de yabana atılmaz bir gerçek. Ayrılık acı, ihanet kötüymüş serçe için yaşamaksa önemli imiş göçmen için. O, baharların tatlı eğlencesiymiş sadece gel demiş serçeye benle beraber... Başka bir bahara uçalım... Serçe ise burda bekleyelim demiş yeni baharı. "Ama kış acımasızdır." demiş göçmen kuş, "Yaşayamayız burda, aç kalır üşürüz." Serçe "Hayır!" demiş, "Korunuruz kötülüklerinden kışın beraber..." Göçmen kuş inanmamış serçeye; "Hayır!" demiş, "Gidelim!".
Serçe için gitmek nasıl bir ihanetse yaşadığı yere kalmakta aynı şekilde ihanetmiş sevgiliye... Ve karar vermiş sevgiyi seçmiş uçacakmış yeni bir bahara... Göçmen kuş ve serçe çıkmışlar yola... Ama serçe zayıfmış, onun kanatları uzun uçuşlar için değil. Dayanamayacakmış bu yola. Oysa göçmen kuşun kanatları güçlüymüş, çünkü; o hep kaçarmış kışlardan hep gidermiş zorluklarından kışın yeni baharlara...
Bir fırtına yaklaşıyormuş... Göçmen kuş hızlı gidiyormuş fırtınadan, yakalanmayacakmış... Ama serçe iyice zayıf kalmış, yavaşlamaya başlamış. Göçmen kuşa "Duralım!" demiş, "Artık Biraz dinlenelim!" Göçmen kuş itiraz etmiş, "Fırtınaya tutuluruz!" demiş, "Ölürüz."
Serçe çok fırtına görmüş, kurtuluruz demiş. Ama göçmen kuş "Devam edelim!" demiş serçeye, "Birazdan okyanuslara varacağız!" Serçe sevgisine uymuş ve peşinden son bir gayretle gitmiş göçmen kuşun.
Birazdan varmışlar okyanusa... Kurtuluşmuş bu büyük deniz göçmen kuş için... Çok iyi bilirmiş buraları... Ama serçe ilk kez görüyormuş ve sanki; gökyüzünden daha büyükmüş bu yeni mavi... Serçe artık dayanamıyormuş, son bir sevgi sesiyle seslenmiş göçmene; "Artık gidemiyorum!" Göçmen kuş serçeye bakmış... Bakmış ve devam etmiş yoluna...
Okyanus çok büyükmüş; serçe ise çok küçük. Serçenin sevgisi de çok büyükmüş ama göçmen kuş çok küçük...
İroniye bakın ki:
Okyanusun mavi sularında bir minik sadakat...
Yeni bir baharın koynunda koca bir ihanet...
Yazar: NLP Lideri Mustafa Kılınç
