Çalışmak, direnmek, sürekli harekete geçmek bazen insanı yoruyor.
Yorgunluk bazen of dedirtiyor. Ne zamana kadar daha ne kadar sürer bu yol. İnsanlar bazen kolay olsaydı keşke diyor. Çabayı bırakmak hoş görünüyor. Bilgi bilinçdışı bilgi haline gelmediği sürece duygular suyun yüzeyini kaplayıp suyu görünmez hale getiriyor.
Eskiden çevremde yorulmuş ve bıkmış insanlardan şu tarz konuşmaları çok duyardım.
Çoban olsaydım keşke derlerdi. Otursam bir ağacın altına rüzgarda esse püfür püfür. Azığımda yanımda o ne güzel dünya.
Memur olsaydım keşke. Sıcacık bir yer. Ömür boyu garanti. Aldığım parada belli. Riskimde yok. Çok çalışmak ve başarılı olmak zorunda da değilim.
Oysaki memurları da tanırdım ben. Kendi işim olmalı derlerdi. Çok kazanacağım bir işim. Tepemde Amirimde olmazdı, modası geçmiş kurallarda… Kazancımda iyi olsun.
Ama kazancı iyi olan kendi kapısını açıp kapatanları da görürdüm. Onlarda paran var derdin var diye başlarlardı…
SORUMLULUK ALMAYI, HAREKETE GEÇMEYİ, ÇABA SARFETMEYİ SEVMİYORLARDI İNSANLAR
Harekete Geç
Oysaki çaba sarfetmediğiniz, harekete geçmediğiniz ve durduğunuz sürece bir güç sizi aşağıya doğru çekiyor. Çaba göstermemekle dilencilik aynı anlamı taşıyor. O nedenle yaşam yolculuğunda başarmak için;
Kendi gücümüzü elimize almalıyız.
Çaba sarfetmeliyiz.
Sürekli harekete halinde olarak bizi aşağıya doğru çeken güce karşı koymalıyız.
Ne istediğimizin farkında olmalı ve sonuç odaklı çaba sarfetmeliyiz.
Zaman şimdi harekete geçin. Sevgilerimle.
Yazar: NLP Lideri Mustafa Kılınç